Handel en distributie: Diamond Trading Company
Het conglomeraat van mijnbouwbedrijven werd in 1888 opgericht en opereert onder de naam De Beers, dat sinds 1929 de Zuid-Afrikaanse diamantindustrie domineert. Het is het grootste diamantbedrijf ter wereld met 20 mijnen in een aantal Afrikaanse landen. Deze zijn samen goed voor meer dan 40% van de wereldproductie van diamant (gemeten in waarde). Het bedrijf werkt ook samen met bedrijven in Rusland en Canada.
Een onderdeel van De Beers is de Diamond Trading Company (DTC), het ‘Syndicaat’, dat meer dan 45% van de wereldhandel in ruwe diamant controleert. Door deze marktpositie kunnen de prijzen stabiel worden gehouden, wat van groot belang is voor zowel de producenten, de groothandelaren en de diamanthandelaren, maar ook voor de particuliere kopers. De producenten die niet door DTC worden vertegenwoordigd, maar die vrij verkopen (Ghana, Brazilië, Venezuela), profiteren van deze stabiliteit. De totale omvang van de wereldhandel in ruwe diamant werd in 2018 geschat op 17,5 miljard USD. Naast de handel en distributie houdt DTC (tot 2000 bekend als de Central Seiling Organization (CSO)) zich ook bezig met de marketing en promotie van diamant. De campagne ‘a diamond is forever’, die in 1947 begon, is beroemd.
DIAMOND TRADING COMPANY (DTC)
Onderdeel van De Beers is de Diamond Trading Company (DTC), het ‘Syndicaat’, dat 45% van de wereldhandel in ruwe diamanten in handen heeft. Door deze marktpositie kunnen de prijzen stabiel worden gehouden, wat zowel voor de producenten als de groothandelaren en diamantairs, maar ook de particuliere kopers van groot belang is. De niet door de DTC vertegenwoordigde producenten, die vrij verkopen (Ghana, Brazilië, Venezuela), profiteren van deze stabiliteit. De totale omvang van de wereldhandel in ruwe diamanten werd in 2018 geschat op 17,5 miljard USD. Behalve met handel en distributie houdt de DTC (tot 2000 Central Selling Organisation (CSO) geheten) zich ook bezig met marketing en promotie rond diamanten. Beroemd is de campagne ‘a diamond is forever’ die in 1947 van start ging. Andere grote producenten van diamanten zijn Alrosa (Russisch), BHP Billiton Diamonds (Canadees) en Rio Tinto (Brits/Australisch).
Cecil John Rhodes
(1853 - 1902), oprichter van de De Beers Mining Company. (De Beers Archives)
Aandelen
Op 18 juli 1889, kocht Cecil Rhodes alle aandelen in Kimberley Central, de maatschappij van zijn grote concurrent Barney Barnato, voor een recordbedrag van 5.338.650 pond Sterling. (De Beers Archives)
Kimberly mijn
Plattegrond uit 1883, van alle ‘holdings’ in the Kimberley mijn. Rond 1870, begon de diamantwinning in Kimberley, met honderden aan elkaar grenzende ‘claims’ 10 meter groot, welke, al snel, alleen nog met mini kabelbaantjes bereikbaar waren.
Plattegrond uit 1883, van alle ‘holdings’ in the Kimberley mijn. (De Beers Archives)
Diamantwinning
Rond 1870, begon de diamantwinning in Kimberley, met honderden aan elkaar grenzende ‘claims’ 10 mtr groot, welke, al snel, alleen nog met mini kabelbaantjes bereikbaar waren. (De Beers Archives)
South African Finsch mijn
De South African Finschmijn, van de Beers, is één van de grootste van de wereld. (De Beers Archives)
Sir Ernest Oppenheimer
Sir Ernest Oppenheimer (1880 - 1957), de man die De Beers groot heeft gemaakt, begon in 1902 als diamantsorteerder in Kimberley, in 1926 werd hij directeur, en verscheidene jaren later President van De Beers Consolidated Mines. In 1933 richtte hij de Diamond Trading Company, waarmee De Beers zowel de diamantwinning als de verkoop wereldwijd domineerde. (De Beers Archives)
Zeppelin
Met het doel om nieuwe diamantvelden te ontdekken maakt De Beers gebruik van een zeppelin. (Foto Bas Czerwinski, 2007)
Handel en Distributie
De DTC hanteert een systeem waarbij een beperkt aantal streng gecontroleerde diamantairs (in 2005 waren dat 93) recht hebben op de aankoop van diamanten: de zogenaamde ‘zichthouders’ (in Nederland was De firma van Moppes de laatste zichthouder, tot 1976). De zichthouders zijn onderverdeeld in ‘manufacturers’ die de ruwe stenen zelf slijpen en niet mogen doorverkopen en de ‘dealers’ die de ruwe steen doorverkopen aan vaste klanten. De diamanten worden gesorteerd naar gewicht, kleur, zuiverheid en vorm in meer dan 16.000 categorieën. Van de gesorteerde diamanten worden pakketten samengesteld, ‘zichten’ genoemd. De DTC stelt de waarde vast en biedt tien maal per jaar de zichten aan de zichthouders aan. De inhoud mag bekeken worden. Er is enige onderhandelingsruimte over de samenstelling. Men moet er verder op vertrouwen dat de aangegeven waarde correct is. Levering volgt nadat de betaling is ontvangen. Ruwe en geslepen diamanten worden verhandeld via de diamantbeurzen of rechtstreeks vanuit kantoor. De grote stenen worden individueel verhandeld. De kleinere stenen gaan per partij. Een partij is een hoeveelheid stenen van verschillende kwaliteit verpakt in een ‘partijbrief’. De koop wordt met een handdruk bevestigd, onder het uitspreken van ‘mazzel en brooche’ (geluk en voorspoed), Hebreeuwse voor ‘geluk en zegen’. Belangrijke beurzen zijn er onder eer in Antwerpen, New York, Tel Aviv, Johannesburg en Mumbai.
Foto: Verschillende kleurvarianten (De Beers Archieven)
Ruwe diamanten
Ruwe diamanten worden gesorteerd op kleur en gewicht in meer dan 16.000 categorieën. (De Beers Archieven)
Diamantbeurs van Antwerpen
De grote hal van de Diamantbeurs van Antwerpen, het belangrijkste handelscentrum voor ruwe en gepolijste diamanten ter wereld. (De Beers Archieven)
‘Bloed-’ of illegale diamanten
Behalve de officiële diamanthandel bestaat er ook een circuit van diamanten die uit illegale bron afkomstig zijn, de zogenaamde bloed- of conflictdiamanten. Met de opbrengsten werden en worden soms burgeroorlogen gaande gehouden, bijvoorbeeld in landen als: Liberia, Sierra Leone, de Democratische Republiek Kongo en Angola. Om deze handel tegen te gaan is er in 2003 een internationaal verdrag opgesteld, het Kimberley Process Certification Scheme. De deelnemende landen (45 in 2005) verplichten zich uitsluitend met andere deelnemende landen ruwe diamanten te verhandelen. De omvang van de handel in illegale diamanten is sinds 2003 afgenomen van 4% (hoewel sommigen 15% noemen) tot minder dan 1% van de totale wereldhandel in diamanten.
Foto: Niet door de staat gecontroleerde diamantwinning komt voor in verschillende Afrikaanse landen, zoals Liberia, Sierra Leone, Angola (foto’s). Om de illegale handel in bloeddiamanten tegen te gaan, hebben de meeste landen zich georganiseerd in het Kimberley Process Certificaat (December 2002). (De Beers Archives).
