Huis van Oranje-Nassau
De verschillende generaties van de Nederlandse Dynastie van Oranje-Nassau hebben in meer dan 350 jaar een opmerkelijke collectie juwelen opgebouwd. Aan het begin van de dynastie werden de juwelen beschouwd als waardevolle voorwerpen die symbool stonden voor macht en status.
In 1968 bracht koningin Juliana een aantal belangrijke juwelen onder bij de Stichting Kroonbezit van het Huis Oranje-Nassau. Op deze manier blijven ze beschikbaar voor gebruik door de komende generaties, maar mogen ze niet worden verkocht.
Nationale geschenken
Vanaf de tweede helft van de 19de eeuw heeft de Nederlandse bevolking herhaaldelijk juwelen als nationaal geschenk aan haar Koninginnen geschonken. Toen Willem III in 1879 voor de tweede keer trouwde, kreeg zijn vrouw Koningin Emma als ‘Nationaal Huldeblijk’ een diamanten rivière of halssnoer en een grote broche. In 1901 ontving Koningin Wilhelmina als nationaal geschenk ter gelegenheid van haar huwelijk met Prins Hendrik een parure bestaande uit een tiara, een halssnoer en twee armbanden. Centraal in de tiara zit een briljant ‘groter dan een duivenëi, zuiver als een dauwdruppel’. Ter gelegenheid van haar huwelijk in 1937 schonken de inwoners van het toenmalig Nederlands-Indië (Indonesië) aan, toen nog Prinses, Juliana een armband waarin ruim 1700 loepzuivere blauwwitte diamanten zijn verwerkt. Bij de vijftigste verjaardag van Koningin Juliana in 1959 schonk het Nederlandse volk haar een armband-horloge.
Staatsieportret Prinses Juliana, met de brede briljanten armband die zij ter gelegenheid van haar huwelijk van de bevolking van Nederlands-Indië ten geschenke kreeg, 1937. Foto: F. Ziegler (Collectie: Koninklijk Huisarchief, Den Haag)
Parure
Ter gelegenheid van haar huwelijk met Prins Hendrik van Mecklenburg-Schwerin in 1901 kreeg Koningin Wilhelmina van de Nederlandse bevolking een parure als geschenk. De parure bestond uit een tiara, een collier en twee oorhangers. Centraal in de tiara werd een diamant gezet van ruim 20 karaat ‘groter dan een duivenei, zuiver als een dauwdruppel’, afkomstig uit de Golconda-mijn uit India. Na het overlijden van Koningin Wilhelmina in 1962 werden alle stenen uit de tiara gehaald om in nieuw ontworpen sieraden te worden gezet. Dat gebeurde ook met de Koningin Wilhelmina diamant.
Parure
Staatsieportret van Koningin Wilhelmina met de juwelen van het Nationaal geschenk ter gelegenheid van haar huwelijk in 1901. Foto: Wegner en Mottu, Amsterdam 1903. (Collectie Koninklijk Huisarchief, Den Haag)
Tiara Koningin Wilhelmina
Koningin Wilhelmina droeg verschillende versies van de tiara bij meerdere gelegenheden, zoals op haar officiële portret toen ze 17 was in 1897, of ter gelegenheid van haar 25ste huwelijksjubileum in 1926. Foto: Ben Grishaaver (Collectie: Koninklijk Huisarchief, Den Haag).
Tiara Koningin Wilhelmina
Koningin Emma bestelde een diamanten tiara met 5 sterren. Deze konden echter ook separaat gedragen worden.
Koningin Wilhelmina die de sterren tiara draagt van haar moeder Koningin Emma, ter gelegenheid van haar 40-jarig jubileum in 1938. Foto: Ben Grishaaver (Collectie: Koninklijk Huisarchief, Den Haag).
Tiara Prinses Maxima
Prinses Maxima met de tiara gedurende de huwelijksvoltrekking in de Nieuwe Kerk van Amsterdam op 2 februari 2002 (Foto: Toussaint Kluiters - ANP)
